عقده ادیپ، تعارض جنسی پسران

 روانشناسی رشد روانشناسی کودک و نوجوان روانکاوی

این موضوع در یکی از مراحل روانی- جنسی فروید بروز می کند. در عقده ادیپ، مادر موضوع عشق پسر بچه می شود. او از طریق خیال پردازی و رفتار آشکار، تمایلات جنسی خود را به مادر نشان می دهد. با این حال پسر، پدر را مانعی بر سر راه خود می بیند و او را به صورت رقیب و تهدید می انگارد.

پسر متوجه می شود که پدر رابطه خاصی با مادر دارد که او اجازه مشارکت در آن را ندارد. در نتیجه حسادت می ورزد و نسبت به پدر احساس خصومت می کند. فروید عقده ادیپ را از تجربیات کودکی خودش به دست آورد.

همراه با میل پسر به جایگزین کردن پدرش ترس از این است که پدر تلافی کند و به او آسیب برساند. پسر ترس از پدر را در قالب تنا-سلی تعبیر می کند و می ترسد که پدر اندام مزاحم وی( آل-ت تنا-سلی پسر) را که منبع لذت و تمایلات جنسی اوست قطع کند.

بدین ترتیب اضطراب اختگی به گگونه ای که فروید آن را می نامد، ایفای نقش می کند که شاید در کودکی فروید هم نقش داشته است.

ترس پسر از اختگی به قدری نیرومند است که او مجبور می شود میل جنسی خود را به مادرش سرکوب کند. به نظر فروید این روشی برای حل کردن عقده ادیپ است. پسر محبت مقبول تری جایگزین میل جنسی به مادر کرده و با پدرش همانندسازی می کند.

پسر در انجام این کار مقداری ارضای غیر مستقیم را تجربه می کند. او برای همانندسازی بهتر سعی می کند با اختیار کردن ادا و اطوار، نگرش ها و معیارهای فراخود پدر بیشتر شبیه او شود.

منبع: نظریه های شخصیت
مولف: نظریه های شخصیت